De S van samen

samen
[Gastblog van mevrouw Willems]

Speciaal onderwijs begint niet voor niets met de S van samen. Collega’s die ongevraagd je klas in komen stormen als er stoel valt omdat dat bij de buren klinkt als het begin van fysieke agressie. Collega’s die hun neus boven de plakfolie uitsteken en met een opgestoken duim je vragend aankijken of alles goed gaat. Samen is niet alleen. Bij ons op school kán je het niet alleen.

Pittig, zwaar en onhandelbaar

Een veel gehoorde opmerking bij collega’s die vanuit het regulier onderwijs de overstap maken is dat ze het lastig vinden om hulp te vragen of te accepteren. Nou, welkom bij ons. Dat gaat hier niet. En dat moet je ook niet willen. Deze doelgroep is simpelweg pittig, op sommige dagen zwaar en op andere dagen onhandelbaar. Onze jongeren kunnen het slechtste in een mens naar boven halen en daar moet je afstand van kunnen nemen. “Je moet je bek houden, kutwijf!” (denk hier de opgestoken middelvinger zelf nog even bij) is bijna altijd een schreeuw van onmacht en is zelden voor jou persoonlijk bedoeld. Maar je moet uit een conflict stappen zodra de professioneel ingezette boosheid overgaat in echt emotionele boosheid. Je wordt afgetikt en moet zelf afkoelen terwijl collega’s de klas en/of het conflict overnemen. Samen is zoveel beter en fijner!

Wie zijn je collega’s in het speciaal onderwijs?

Leerkrachten, praktijkleerkrachten, onderwijsassistenten, gedragscoaches, de achterwacht, de ib-er, orthopedagoog, schoolmaatschappelijk werker, stagiaires en ook de conciërge die regelmatig kinderen meeneemt voor ritje naar bijvoorbeeld de bouwmarkt. Wij moeten het samen doen.

Zonder rust geen ontwikkeling

Nu in het najaar broeit het soms op school. De naderende feestdagen met bijbehorende prikkels zorgen voor een hoop onrust. Hormonen en emoties vliegen door de gang. Je merkt dat leerlingen zoeken naar ruimte, elkaar opstoken en met moeite bij te sturen zijn. Laat staan dat ze dan in hun klas tot werken komen. Dan stellen we onze doelen en verwachtingen voor dat moment bij en gaan we kijken wat er wel mogelijk is. En we gaan rust creëren. Zonder rust geen ontwikkeling. We passen onze lessen aan, geven time-outs in of buiten de klas, laten kinderen even ontspannen met de onderwijsassistenten of stagiaires en we houden korte lijntjes met ouders/verzorgers. Maar vooral zijn we er als team voor elkaar. We zoeken elkaar op, doen ons beklag bij elkaar of kunnen even professioneel kotsen. We razen uit op een slechte dag en kunnen met elkaar lachen om de rare acties van onze doelgroep. Een knuffel, een schouderklopje, een kus en een traan. Onze doelgroep gaat onder je huid zitten en kan niet anders dan voor een emotionele reactie zorgen bij iedereen die met deze jongeren werkt. Dat gevoel van samen is zo hartverwarmend!

Samen

Samen zijn we er voor onze jongeren. Soms om onze grenzen aan te geven maar meestal om te laten zien dat ze er mogen zijn en dat we ze op veel manieren willen helpen. De meeste leerlingen kijken terug op een fijne schoolperiode als ze ons verlaten en ook wij hebben deze gasten in ons hart. Samen hebben we er een mooie tijd. Ik zou niet anders willen.

Geef een reactie

Om je de beste ervaring te kunnen geven maken wij gebruik van Cookies. Door het gebruiken van onze website ga je hier automatisch mee akkoord. Wil je meer informatie? Klik dan hier.