[Gastblog van Daniëlle van Meenen van Kinderpraktijk Veerkracht]
Werk jij in het onderwijs, dan heb je vast en zeker gehoord van Luc Stevens. Zo niet, dan is er denk ik iets misgegaan. Al bijna vanaf de eerste dag van de lerarenopleiding word je geconfronteerd met de basisbehoeften van Luc Stevens, hoogleraar orthopedagogiek. Of je nu in het onderwijs werkt of niet, als jij te maken hebt met kinderen krijg jij te maken met deze drie basisbehoeften, die voorwaardelijk zijn om tot leren te komen.
Als onderwijsmens, kindercoach én ouder kan ik je niet vaak genoeg vertellen hoe belangrijk relatieopbouw is. Wat mij betreft is dit het eerste waar je in investeert wanneer je voor de klas staat. Welke kinderen heb jij onder je hoede, ken je ze én zie je ze? Ik geef toe, met de gemiddelde groepsgrootte op scholen kan dit een opgave zijn maar Luc Stevens noemt het niet voor niets een basisbehoefte. Veiligheid en geborgenheid ervaren bij de leerkracht, jou als ouder óf met de andere kinderen in de klas, bevordert het leren. Elk kind vraagt erom gezien te worden, op een positieve of soms een negatieve manier. Investeer dus in de eerste basisbehoefte: de relatie met jouw kind(eren).
De tweede basisbehoefte waar Luc Stevens de nadruk op legt, is het competentiegevoel. Leer het mij en ik kan het. Het zelfvertrouwen van jouw kind groeit op het moment dat het competentiegevoel toeneemt. Hoe meer taken jouw kind op kan pakken, des te meer het gevoel van competentie groeit. Betekent dit dan dat jouw kind alles moet kunnen? Nee! In je klas maar ook in je gezin is iedereen anders, pas de opdrachten/taken aan naar leeftijd, vaardigheden én zelfstandigheid. Hier mag zeker verschil in zitten, zolang jouw kind maar voldoende voelt en ervaart: ‘Yes ik kan het.’
Herken je dit nog van de peuterfase waarin jij als ouder eindeloos stond te wachten omdat je kind zei: ‘zelluf doen?’ Eigenlijk stopt deze fase nooit, je kind leert het alleen anders aan te geven. Jouw kind wil het zelf doen, autonomie ervaren en verantwoordelijkheid krijgen. Autonomie bevordert de eigenheid van jouw kind. Gaat het altijd sneller? Nee! Maar jij wilt toch ook dat jouw kind probleemoplossend leert denken en uitdagingen niet uit de weg gaat? Dus af en toe op je handen zitten, je ogen dichtdoen én het je kind zelf laten doen. Natuurlijk bepaal jij als ouder of als leerkracht de grenzen waarbinnen jouw kind zich mag bewegen, gelukkig maar.
Wanneer er dus tijd en ruimte is voor relatie, competentie en autonomie, zal jouw kind tot leren komen. Vraag jezelf eens af, lukt mij dit met alle kinderen in mijn klas? Of stimuleer ik dit bij mijn eigen kinderen? Misschien is het mooi om jouw kinderen hier eens naar te vragen, wie weet met welk antwoord ze zelf komen.
Juf Joanne
Parkweg 11
4461 SG Goes
Om je de beste ervaring te kunnen geven maken wij gebruik van Cookies. Door het gebruiken van onze website ga je hier automatisch mee akkoord. Wil je meer informatie? Klik dan hier.
