[Gastblog van Emerentia Muskens]
De kinderboekenweek, als leescoördinator en kinderboekenliefhebber keek ik daar altijd enorm naar uit. De voorbereidingen voor de kinderboekenweek startte direct aan het begin van het schooljaar. Mijn collega en ik regelden een prikkelende opening voor de hele school en voor iedere groep een workshop binnen het thema van de kinderboekenweek of nodigden een schrijver uit. Natuurlijk kleedden we onze schoolbieb feestelijk aan. Ook ontvingen we jaarlijks een flinke lading nieuwe boeken. Het was een groot leesfeest.
Zodra de dozen met nieuwe leesboeken binnenkwamen, waren de collega’s er als de kippen bij. Voordat we het door hadden verdwenen één voor één de nieuwe boeken de school in. Fantastisch toch?! Ja en nee. Natuurlijk werden we ontzettend blij dat de collega’s met de nieuwe boeken de groepen in gingen om gelezen te worden, maar de boeken stonden nog niet in ons uitleensysteem en waren soms ineens spoorloos verdwenen. Dat moest anders. Mijn collega en ik braken ons hoofd hoe we dit toch anders konden aanpakken. We kwamen er niet uit. Na de pauze liepen we brainstormend terug naar onze klas. Een van de kinderen uit mijn middenbouwgroep (een combinatiegroep 3,4en 5) ving het gesprek op en vroeg waar het over ging. Ik twijfelde even, maar besloot de kinderen in de kring uit te nodigen en mijn ‘probleem’ met hen te delen. “We moeten de boeken bewaken.” “We hebben een alarmsysteem nodig.” “Ze moeten het gewoon netjes vragen.” “Wij gaan ze bewaken in de klas.” “Ja, we zijn gewoon de bieb van de nieuwe boeken. De juffen en meesters krijgen een pasje en dan kunnen ze bij ons een boek lenen. En als ze de boeken te laat inleveren krijgen ze een boete. Het is dan onze bieb in de klas!” Ik genoot van het enthousiasme van de kinderen en besloot in een splitsecond om hun plan uit te gaan voeren.
Binnen no-time hadden we een woordweb over de bibliotheek vol. We maakten een to-do-list en verdeelden de taken. Een aantal kinderen gingen de dozen met boeken ophalen. Een ander groepje begon met het maken van pasjes en weer een ander groepje ging aan de slag met posters. De kinderen kozen zelf waar ze mee aan de slag wilden gaan. Samen met een paar kinderen zocht ik een plekje in de klas waar we een bibliotheek konden maken. We maakten een kast leeg en zetten deze dwars tegen de muur zodat er een balie ontstond. “We moeten ook plankjes maken met letters erop, zodat je weet waar de boeken moeten staan. Dat ga ik wel even doen.” De middag vloog voorbij. De betrokkenheid was enorm. Toen de schoolbel ging, was het een grote puinhoop in de groep, het leek in de verste verte niet op een bieb. Na schooltijd vroeg ik me af waar ik in mijn enthousiasme nu weer aan was begonnen. Ik kon het richting de kinderen niet maken om het plan nu overboord te gooien. Ik liet het slagveld achter en besloot de volgende dag met frisse moed verder te gaan.
Lees volgende week het vervolg op dit verhaal. Hoe verloopt het op het slagveld?
Juf Joanne
Parkweg 11
4461 SG Goes
Om je de beste ervaring te kunnen geven maken wij gebruik van Cookies. Door het gebruiken van onze website ga je hier automatisch mee akkoord. Wil je meer informatie? Klik dan hier.
