[Gastblog van Emerentia Muskens]
Eind 2020 kwam het ministerie van OCW met het bericht dat er een subsidie beschikbaar gesteld zou worden om schoolontwikkeling te stimuleren; De subsidie Schoolkracht. Een subsidie van maximaal 30.000 euro voor basisscholen en scholen voor speciaal en voortgezet onderwijs. In totaal is er 5 miljoen euro beschikbaar. De snelle rekenaars onder ons weten al meteen dat de subsidie beschikbaar is voor 167 scholen.
Het begrip Schoolkracht gonst meteen rond in onderwijsland. Via de mail weten allerlei bedrijven en instanties mij te vinden en bieden me hulp aan bij het aanvragen van de Schoolkracht subsidie. Ook op Facebook en LinkedIn vliegt het woord ‘Schoolkracht’ me om de oren. Bij het lezen van het zoveelste bericht over de subsidie, besluit ik een appje naar mijn schoolleider te sturen of we toch niet eens een aanvraag moeten doen. Er wordt wat heen en weer geappt over hoe klein de kans is dat we de subsidie binnenhalen. We besluiten om er de volgende dag even samen naar te kijken. We weten al precies wat we met de subsidie zouden willen doen, want daar hebben we al zo vaak over gesproken. En mochten we de subsidie niet krijgen, die kans is heel groot, dan hebben we alvast een uitgewerkt plan voor de volgende stap van onze schoolontwikkeling. We besluiten de subsidie aan te vragen.
We willen een doelgerichter aanbod op gebied van taal en rekenen, een betekenisvol aanbod voor alle kinderen. Dit thema volgt uit de schoolontwikkelingen van de afgelopen jaren. Dit schooljaar zijn we begonnen met het loslaten van de taalmethode en werken we doelgericht. Met behulp van de subsidie Schoolkracht willen we deze ontwikkeling versterken en versnellen ten gunste van de begeleiders en natuurlijk de kinderen. We hebben ons plan goed voor ogen, bespreken het in verschillende vergaderingen, schaven het plan hier en daar wat bij en dienen de aanvraag precies op tijd in.
We zijn tevreden. Er ligt een mooi plan waar we volledig achterstaan. We zouden het liefst direct beginnen, maar we moeten eerst afwachten of we ingeloot zullen worden. Al snel horen we dat er bijna 5000 aanvragen ingediend zijn en we weten dat er maar voor 167 scholen geld beschikbaar is. Totaal onverwacht horen we dat wij een van de gelukkigen zijn die de subsidie Schoolkracht krijgen. We moeten ons plan nog wel wat aanscherpen, maar dat mag de pret niet drukken. Het voelt als een hoofdprijs bij een loterij. Zeker wanneer ik de reacties op Facebook en LinkedIn lees van alle teleurgestelde schoolleiders die uitgeloot zijn. Ze noemen het tijdverspilling en zonde van de energie die er in gestoken is. Er worden rekensommen gemaakt met de hoeveel tijd die er verloren gegaan is. Ik merk dat deze berichten me raken. Ik sta dit keer aan de andere kant van de gelukkigen, maar vraag me toch af waarom het gezien wordt als verloren tijd. Oké, je bent het geldzakje misgelopen, maar je hebt al wel een prachtig plan geschreven voor de schoolontwikkeling van jouw school.
De zakjes geld van Schoolkracht zijn nog niet verdeeld of er komt een bericht vanuit het ministerie van OCW over het Nationaal Plan Onderwijs. Dit keer komt er 8,5 miljard euro beschikbaar. Ik hoop dat we dit geld met open armen aannemen. Dat we dit in onderwijsland gebruiken om het onderwijs zo in te richten dat bij onze verschillende visies past. Laten we onze energie steken in mooi onderwijs maken. Laten we denken in mogelijkheden. En laten we vooral genieten van ons prachtige beroep om kinderen te begeleiden in hun ontwikkeling, zodat we trots kunnen zijn op de volgende generaties.
Juf Joanne
Parkweg 11
4461 SG Goes
Om je de beste ervaring te kunnen geven maken wij gebruik van Cookies. Door het gebruiken van onze website ga je hier automatisch mee akkoord. Wil je meer informatie? Klik dan hier.
