Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…

maart 14, 2023
7:00 am
Geen reacties
Keet

[Gastblog van mevrouw Willems]

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand …

Een soms wat intens aspect aan onze doelgroep is dat de leerlingen alles roepen wat ze denken. De impulscontrole en/of het inlevingsvermogen zijn ‘nog niet helemaal’ lekker ontwikkeld, dus ze gooien regelmatig hun ongezouten mening door de ruimte. En over mij als leerkracht hebben ze een héél duidelijke mening. Ik ben namelijk degene die grenzen stelt, opdrachten geeft en vanalles van ze verwacht. Jas aan de kapstok, telefoon uit, boek open, opletten. Dat maakt mij streng, een zeikwijf, ongesteld of iets dat qua schrijfwijze met *** geschreven kan worden.

Tomaat

Onze leerlingen hebben daarnaast de gave om vrij snel de (voor de leerkracht zelf) meest vervelende eigenschappen te ontdekken en breed uit te meten voor de klas. In mijn geval mijn snel rood wordende hoofd. Zeker in mijn eerste jaar, waarin ik vaak geen flauw idee had hoe ik ongewenst gedrag moest bijsturen, werd ik al vrij snel tot ’tomaat’ gedoopt. Waarna mijn hoofd door die opmerking natuurlijk nog veel roder werd, tot groot vermaak van betreffende leerling.

Choose your battles

Later, toen ik mij wat verder door ons speciale onderwijs had geworsteld, kon ik gaan nadenken over wat ik met de opmerkingen over mijn rode hoofd wilde. Wij zeggen op school vaak “Choose your battles”, dus straf geven om een opmerking zag ik niet zo zitten want er zijn genoeg andere aspecten aan het leerlinggedrag die veel meer aandacht nodig hadden. Voor mij bleef er eigenlijk maar één optie over; humor. Tegenwoordig zorg ik er namelijk voor dat ik de opmerkingen al voor ben. Ik benoem dat ik mijn rode hoofd voel aankomen, ik vraag de leerlingen wat de status is van de kleur en als het kan kijk ik nog even dramatisch in een spiegel om hardop commentaar te geven op mijn rode hoofd. We lachen er samen om en gaan weer verder.

Psycholoog

Als leerkracht heb ik geen andere keuze dan mij kwetsbaar op te stellen. Niet alleen om mijn rode hoofd, maar ook om alle andere zaken die anders gaan dan ik zelf zou willen en waar de leerlingen een duidelijke mening over hebben. Onze leerlingen prikken namelijk dwars door je heen als je niet jezelf laat zien. Zij zijn al vaak genoeg in hun leven teleurgesteld dus bij het kleinste spoortje van onveiligheid zullen zij zich gaan afzetten. Daarnaast benoemen wij ook vaak genoeg waar de leerlingen nog aan moeten werken, dus waarom zouden wij onszelf dan niet die spiegel voorhouden? Een jaar in ons onderwijs is vaak effectiever dan een flink aantal sessies bij een psycholoog, maar je moet er wel voor open durven staan. Collega’s die zichzelf fantastisch vinden, houden het vaak niet zo lang vol bij ons.

Blijf kijken

Werken bij ons is dus intens. Vanwege de leerlingen, maar ook vanwege jezelf. Ieder schooljaar brengt nieuwe leerlingen, nieuw gedrag, nieuwe uitdagingen en opnieuw die spiegel die je voorgehouden krijgt. Emoties, successen maar ook geïrriteerd naar huis omdat het niet gelukt is die dag. Afkoelen, even laten rusten en de volgende dag met nieuwe energie de dag starten. Sparren met collega’s, stoom afblazen of even in het zonnetje niks doen. Iedereen pakt zijn spiegel op een andere manier op. Zolang we maar blijven kijken.

Geef een reactie Reactie annuleren

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Winkelwagen