Review: Superjuffie in de storm

superjuffie

Het is eindelijk zover: feest op De Inktvis! De school waar juf Josje werkt, bestaat 125 jaar en dat wordt groots gevierd. Iedereen heeft er zin in en niets lijkt een fantastisch feest in de weg te staan. Juf Josje heeft meester Snor moeten beloven ‘geen gedoe’ met dieren te veroorzaken op het jubileum. Nog geen kip mag de school in. Maar de avond van tevoren is het noodweer en een deel van het dierenasiel stort in. De dieren in het asiel kunnen geen kant meer op en moeten zo snel mogelijk daar weg. Superjuffie komt natuurlijk onmiddellijk in actie. Maar waar kan ze al deze dieren onderbrengen?

Aantal sterren:
5/5

Superjuffie in de storm 

Oef, het einde van een tijdperk. Met deel 10 van deze serie in de schappen, zal er geen vervolg meer komen. Mijn dochter die inmiddels in de brugklas zit, heeft alle boeken op een rij in haar kamer. De Superjuffie film hebben we samen in de bioscoop gekeken en ook op school zie ik vaak een Superjuffie op tafel liggen in de middenbouw. In elk deel spat de liefde van juf Josje voor dieren en haar leerlingen van de bladzijden af. Ook in dit deel kan ze de lokroep of lokkreet van een dier in nood niet weerstaan. Ze pakt snel een krijtje en verandert in de dierenredster die we allemaal wel willen zijn. Ik vond het fantastisch om in dit deel oude bekenden weer tegen te komen en allerlei verwijzingen naar vorige delen te ontdekken. 

Voor alles is een oplossing te vinden

Ook in dit deel ontstaan er weer veel problemen en gelukkig worden ze allemaal weer opgelost. Is het niet door juf Josje, dan is het wel door meester Snor. Wat moet meester Snor namelijk zonder conciërge Hakim beginnen? Hakim heeft namelijk zijn been gebroken en kan niet helpen met het schoolfeest. Gelukkig weet meester Snor op tijd een invalconciërge te regelen en zo maken we kennis met Daan, een vrolijke, behulpzame vrouw die dol op dieren is. En als ops e avond voor het feest er een zware storm passeert kan juf Josje niets anders doen dan snel in Superjuffie veranderen om de dieren uit het asiel te redden. Gelukkig is daar meneer Jan die haar helpt. En voor sommige oplossingen moet je gewoon de regels overtreden, zelfs als dat je je baan kan kosten.  

Mijn mening

Soms zou ik zelf ook wel Superjuffie willen zijn. Niet om te kunnen vliegen, maar de band die juf Josje met haar leerlingen heeft! Dat je de klas uitgaat en een groep gewoon verder werkt. Het lijkt me fantastisch, maar misschien ook weinig realistisch. Afijn, ik heb weer genoten! Of het nu het eerste deel is of het tiende deel. Elk deel weet me weer aan te spreken, te ontroeren en is weer totaal anders dan het vorige deel. Het klinkt afgezaagd, maar ik wilde niets anders dan lezen, lezen en lezen in dit fantastische deel. Alleen op het eind stond de man met de hamer: “Dit is het laatste deel” besefte ik. Geen nieuwe juf Josje avonturen meer, geen boze meester Snor en ga zo maar door. Gelukkig is de tweede Superjuffie film in de maak. Nu nog iemand vinden die met mij naar die film wil gaan. Zou mijn puber….?

Hartelijk dank Uitgeverij Van Holkema en Warendorf voor het toezenden van dit toffe boek! #affiliate

Geef een reactie

Om je de beste ervaring te kunnen geven maken wij gebruik van Cookies. Door het gebruiken van onze website ga je hier automatisch mee akkoord. Wil je meer informatie? Klik dan hier.